Thursday, February 3, 2011

Chap. 5

Noong unang gawin nito iyon sa isang kaeskwela niya noong High School na nagpalipad-hangin sa kanya , inakala niyang nagseselos lang ito dahil ang totoo ay may gusto ito sa kanya pero hindi lang masabi dahil kadalasan nga ay nag-iiringan sila. Nang panahon pa namang iyon, nabubulagan pa siya sa kaguwapuhan nito. Napapagaya rin siya sa mga kaedad niyang babae na nagkakagusto rito kaya tuwang-tuwa siya sa ipinapakitang iritasyon nito sa mga lalaking nagpapalipad-hangin  sa kanya.

Gumuho ang katuwaan at ilusyon niya na maaaring gusto rin siya nito kaya ito umaaktong ganoon nang pagtawanan siya nito at ipagkalat sa iba ang inamin niyang damdamin dito sa sulat na pinaghirapan niyang gawin. Sinabihan pa siya nito na hindi bagay rito ang isang hamak na Indio na tulad niya. Halos isumpa niya ito  noon. Pinagbalakan pa nga nila ni Fretzie na ipakulam ito.

Ilang buwan din niya itong hindi pinansin dahil sa insidenteng iyon. Iniwasan niya ito na parang tagapagpadala ito ng pinakamalalang virus. Nagkabati lang sila ng magdiwang ang Ina nito na wala palang alam sa sigalot nila.Hiniling ng ginang na magsayaw sila ni Gab at bilang pagbibigay rito ay pumayag siya. Ni hindi niya ito tinapunan ng tingin ng sumayaw sila, ngunit ito naman ay nagpupumilit na patawanin siya na sa huli ay napagtagumpayan nito.kaya naman kahit paano ay nabawasan na ang hinanakit niya rito.

Kahit nagkabati na sila ay hindi siya nito tinantanan ng panunudyo. Dapat daw pala ay sinamantala na nito ang pagkakagusto niya rito noon kung alam lang nitong magkakagusto rin ito sa kanya. Hindi na niya sineryoso ang mga ganoong biro nito dahil alam niyang parte na lang iyon ng pang-aasar nito sa kanya.

" Puwede ba, magbanda ka nalang, Saavedra. Huwag ka nang mag-artista."

kumunot ang noo nito. Pero kagyat ding napalis iyon. " At least, pang-artista ang kaguwapuhan ko, Hindi tulad ng Samuelo mo...... pangtribo!" pambubuska nito sa kanya.

" Hah! mas ikaw ang bagay sa tribo. At hindi siya si Samuelo -- siya si Sam."

" Sam-Sam... Pinasosyal mo pa,eh,'Samuelo' naman talaga 'yon! Itanong mo pa sa mga ka-tribo niya. At saka hindi ka ba maaawa sa magiging baby niyo? Baka paglabas ng baby niyo, idiretso ng nurse sa ihawan dahil napagkamalang uling." humahalakhak na sabi nito. Hindi nito alintana ang nakamamatay niyang tingin.

" kaysa naman mapagkamalang bampirang kinulang sa dugo't araw!" ganti niya. Bago pa man ito makahirit muli ay tinalikuran na niya ito.


Abala si Devin sa pag-e-edit ng article niya tungkol sa mga sikat na varsity players ng school nila sa loob ng maliit na silid na nagsisilbing opisina nila nang kumatok sa nakabukas na pinot si Sam. Isang oras pa lang nang huling makita niya ito.

" Hi, uli!" nakangiting bati ni Sam. dahil isa ito sa mga pinakasikat kundi man pinakasikat na varsity player ng School nila, kasama ito sa mga ipi-feature niya sa article niya. Sa katunayan ay katatapos lang ng interview niya rito.

" Nakalimutan ko pala 'yong libro ko." Itinuro nita ang makapal na librong nakapatong sa mesa niya.

" Ay, hindi ko napansin!" kung napansin man niya, ginamit na sana niya iyong dahilan para habulin ito sa nagmamadaling pag-alis nito kanina dahil huli na ito sa klase nito.

Lumapit ito at kinuha ang libro. " One-thirty na, nag-launch ka na ba?"

Gulat na napasulyap siya sa wristwatch niya. " Oo nga, kapag ganito kasing busy ako, hindi ko na namamalayan ang oras."

" Ibig sabihin, madalas kang nalilipasan ng gutom. Masama iyan, Baka magka-ulcer ka niyan. Halika, kain muna tayo. Mamaya mo na balikan iyang ginagawa mo."

Pigil ang Kilig na tumango siya at tumayo sa upuan .

" Sa Canteen na lang tayo kumain. Tiyak na maraming tao kina Aling Josie. Wala tayong mauupuan." aniya nang magyaya ito sa pamosong kainan ng mga estudyante sa kanilang eskwelahan.Malamang kasi ay naroon pa ang buong grupo ng The Hitzmakers. Tuwing ganoong oras kasi ang vacant period ng mga ito at kina Aling Josie ang kadalasang tambayan ng mga ito. Natitiyak niyang hindi siya tatantanan ng panunukso at pang-iinis ng mga ito sa pangunguna nina Nath at Gab dahil kasama niya si Sam.

Mula sa binubuksang plastic cover ng biniling banana cake ay nag-angat siya ng tingin dito. Bigla'y nakaramdam siya ng kaba lalo na nang bahagyang mamula ang buong mukha nito at magkamot sa sentido.

" Gusto sana kitang yayaing manood ng sine. Ang sabi mo, mahilig ka sa action movies, diba? may showing na bagong action movie ngayon sa bayan. Puwede ka ba?"

" Oo! Ah, Hindi!" namumulang nag-iwas siya ng tingin dito. Dapat ba siyang magpakipot? Hindi kaya isipin nitong atat na atat siyang makasama ito? Bahala na, Besides, kung nagawa niyang aminin kay Gab noon sa sulat ang walang ka kuwenta-kuwentang puppy crush niya rito, bakit hindi kay Sam? " Ang ibig kong sabihin, anong oras?" Tanong niya.

" Six. Ayos lang?"

" Okay lang."

" Susunduin kita sa inyo para maipagpaalam din kita."

" Ay, naku! huwag na. magkita nalang tayo sa bayan. Wala kasi bukas sa bahay si Tiya. Kilala ka naman nila kaya sigurado akong okay lang iyon." tanggi niya. Sa isip ay bumubuo ng palusot kat Tiya Amanda dahil natitiyak niya na tumataginting na ' Hindi' ang isasagot nito pag nalaman na manonood siya ng sine kasama ang isang lalaki. Isang malaking No-No kay Tiya Amanda ang pakikipagdate. Katwiran nito'y masyado pa siyang bata para sa mga ganoong bagay.

Naghihintay sa tapat ng sinehan si Devin habang bumibili ng ticket si Sam nang gulatin siya ng mga daliring biglang sumundot sa tagiliran niya.

" Hold uo 'to!"

Napapitlag siya. " Gab? Anong ginagawa mo rito? Bakit nandito ka?" gulat na tanong niya nang malingunan niya ito. Bigla siyang napatingin sa kinaroroonan ni Sam. kailangang mapaalis niya agad ito bago bumalik ang huli.

" Bakit? sa iyo na ba itong sinehan at ipina-ban mo na ako rito? Nasaan nga pala si Fretzie? Ang akal ko'y siya ang nagyayang manood kayo ng sine?" luminga-linga ito. May naglalarong kakaibang kislap sa mga mata nito. May gumuhit na pilyong ngiti sa mga labi nito nang dahan-dahang balingan nito ang direksyon kung nasaan si Sam. Base sa aksyon nito, kanina pa nito alam na naroon ang lalaki.

" Aha! huli! si Fretzie pala ang kasama ha?" humalikipkip ito at umarko ang mga kilay na tumingin sa kanya.

" Paano mo nalaman?" pinamaywangan niya ito. pakiramdam niya ay nag-init ang mukha niya sa inis at guilt. " Sinundan mo ako, 'no?" nanggigigil na akusa niya rito.

kaninang umalis siya ng bahay ay naroon ito at ang iba pang kabanda nito. Nag pra-practice ang mga ito ng umalis siya. kampante siyang hindi siya makikita nito o ni Nath nang aksidente sa Mall dahil abala ang mga ito sa bahay. Kaya naman hindi na siya nag-abalang maging alerto sa paligid niya.

" Kasi, halata kanina na may lakad ka. Dapat, hindi mo itinodo ang pag-aayos kung ayaw mong mabuking na makikipag-date ka. Hmm, I wonder, ano kaya ang ipapagawa ko sayo para hindi ito makarating sa kinauukulan?" Hinimas-himas nito ang baba habang kunwa'y nag-iisip. Lalong lumapad ang ngiti nito ng makitang palapit na si Sam sa kanila.

Wednesday, February 2, 2011

CHAP. 4

“Aba’y hayan at atat na atat nang magnobyo gayong kabata-bata pa niya,” sagot ni Tiya Amanda sa tanong ni Gab.

“Malandi! Ikulong sa bartolina!” nang-aakusang sabi ni Nath. Nakaduro pa ito sa kanya.

“ Hindi! Sunugin siya ng buhay o kaya ay ipakain sa mga anay!” Prtotesta ni Gab.

Nanggigigil na dinampot niya ang mga nahiwang gulay at ipinagbabato niya ang mga iyon sa dalawa. Inambangan pa niya ng kutsilyo ang mga ito.

“ Devin, ibaba mo nga ‘yang kutsilyo.” Saway ni Tiya Amanda bago bumaling sa dalawa.” Tapos na ba ang practice n’yo?”

“ Hindi pa ho. Mas okay kasi kung nandoon si Devin para may inspirasyon ako,” ani Gab. Pilyo ang ngiti nito at base sa paraan ng palitan ng tingin nito at ni Nathan, hindi mahirap hulaan ang ibig sabihin ng senyasan ng mga ito. Balak na naman ng mga itong asarin siya.

“ Oo nga, lalo na noong tinugtog namin ‘yong “ who let the Dog’s out.”

Naghahalakhakang pinagbunggo ng mga ito ang mga nakakuyom na mga kamay. Aliw na aliw ang mga ito na pikunin siya. Umiisip pa siya ng pagganti sa mga ito ng tumunog ang cellphone niya.

Halos masubsob siya sa pagkuha niyon pero naunahan pa rin siya ni Nath.

“ Sam? Sandali lang ha, kausap pa ni Devin ang boyfrriend niyang si Gab.”

“ Nathaniel!” impit na tili niya. Hinablot niya rito ang cellphone, sabay hampas nang malakas sa braso nito. Pinakalma muna niya ang boses bago idinikit sa tainga ang cellphone. ”Hello, Sam? Pasensiya na ha, pinagtri-tripan na naman ako ni Nath.”

“Anong Sam? Si Fretzie ‘to bru!”

“ fretzie?” gulat na sabi niya.

Nagngisiang nag high-five sina Gab at Nath. Nanggigigil na pinukol niya ng mga tingin ang mga ito.

“Totoo ba ‘yong sinabi ni Nath? Boyfriend mo na raw si Gab? Ikaw ha, may hidden desire ka rin pala kay papa Gab. Deny ka pa ng deny diyan.” Tudyo nito sa kanya.

“Please lang, Fret, huwag ka nang dumagdag sa ipapalibing ko ng buhay bukas. Ba’t nga pala napatawag ka? Tungkol ba kay lola Inday?”  Pag-iiba niya ng usapan. Ang lola ng kaibigan nilang si kyra ang binaggit niya. Nasa ospital si Lola Inday dahil sa pagkakahulog nito sa hagdan.

“Hindi. Tungkol ito kay Sam. Break na sila ni Yennie bru! Kaninang hapon lang. naku, mala teleserye ang eksena. Star witness ako at ang buong canteen ng mag-wala si yennie!” imporma nito sa kanya.

“Totoo?” makasarili ang katuwaan niya pero sadyang hindi niya maitago sa tinig niya ang kasiyahan sa nalaman. Nang mapasulyap siya kay gab ay hindi naitago sa mga mata nito ang pagkaintriga. Iniwas niya ang tingin dito. Nasisiguro niyang hindi na naman siya nito tatantanan sa pangungulit pag nalaman nito kung ano ang ikinatutuwa niya.

“Tuluyan na yatang humulagpos ang katinuan ng malditang yennie na iyon. Aba’y pagbintangan ba naman si pinsan na may gusto kay Aling Josie! Hayun, humulagpos na rin ang pasensiya ni Sam sa kanya at sinagot siyang nasisiraan na raw ba siya ng bait at pati iyong pobreng matanda’y aawayin niya dahil sa selos niya.”

Matagal ng balita sa School nila ang pagkakaroon ng kaunting problema sa pag-iisip ni Yennie. Bunga na rin marahil ng trahedyang nangyari sa pamilya nito noong bata palang ito. Kaya naman labis ang pagtataka nilang lahat ng ligawan ito ni Sam.

Ayon kay Fretzie, ang buong akala raw kasi ni Sam ay pulos paninira lang kay Yennie ang pakay ng mga taong nagsasabi rito na may sayad ang babae. Sa tingin niya, dala na rin marahil ng knight-in-shinning-armor syndrome ni Sam kaya naakit ito kay yennie.
Iniisip siguro ni Sam na kawawa ang babae dahil halos wala itong kaibigan sa loob at labas ng kanilang eskwelahan. Hindi nito mapaniwalaang kaya walang kumakaibigan kay Yennie ay dahil nadala na ang marami sa kadalasan ay walang pinagmumulang pang-aaway nito sa mga tanong nakapaligid dito.

Pero kung tama ang sinasabi ni Fretzie, mukhang natigil na ang pagkahumaling ni Sam sa babae at ngayon at nabuksan na ang isip nito sa tunay na ugali at katauhan ni Yennie.

Dapat ba niyang samantalahin iyon tulad ng inuudyok sa kanya ng kaibigan?


" PAPATAYIN kita Gabriel Saavedra!" galit na galit na sabi ni Devin. Dahil sa labis na takot ay nabuo niya ang pangalan nito. Mistula siyang tarsier na nakakapit sa puno sa higpit ng pagkakayakap niya sa likod ni Gab habang binabagtas nila lulan ng motorsiklo nito ang kahabaan ng main road ng San Sebastian.

Galing sila sa Ospital. Nagbantay  sila kay lola Inday para naman makapag pahinga si Kyra. kasama nila si Fretzie. Sa tagal nila sa Ospital, ang tungkol sa hiwalayan nina Yennie at Sam ang pinag-usapan nilang mag-kaibigan. Dahil sa narinig niya mula kay fretzie na malabong magkabalikan pa ang dalawa, kahit anong pang-aasar ni Gab sa kanya nang makalabas sila ng Ospital ay balewala lang sa kanya. Mas abala ang puso niya sa pagsisirko sa katuwaan kaysa patulan ang pang-iinis nito. Pero dahil sa bilis ng pag papatakbo nito ay napilitan siyang bigyang-pansin ito. Balak yata nitong bumalik sila sa Ospital na kapwa naka-stretcher dahil sa bilis ng patakbo nito.

" Mabagal naman tayo ah. Ang mabilis iyong ganito!" malakas na sabi nito bago lalong binilisan ang pagpapatakbo sa motorsiklo. Wari niya ay mapupunit na ang damit niya sa lakas ng hampas ng hangin sa katawan niya.

" Gabriel!" tumili siya nang ipatagilid pa nito ang motorsiklo pagliko nila sa intersection sa kalye nila. Halos bumaon na ang mga daliri niya sa tiyan nito dahil sa higpit ng pagkakakapit niya rito.

" Sabi na nga ba, may HD ka sa akin. Puwede ka nang bumitiw, nandito na tayo." tudyo nitong nilingon siya. " Hey, okay ka lang ba? buhay ka pa, don't worry. Hindi ko kasing guwapo si San Pedro." Masuyong hinaplos nito ang namumutlang pisngi niya. May pag-aalala sa mga mata nito bagaman pabiro ang tono nito.

Noon lang tumagos sa isip niya na tumigil na sila at nasa tapat na sila ng bahay niya. Galit na pinalis niya ang kamay nito. " Iyon na ang pinakaestupidong bagay na nagawa mo, Saavedra! Paano kung nabunggo tayo o sumemplang at nakaladlad ng motor mo? buti sana kung ikaw lang ang mapapahamak. Ang kaso, kasama mo pa ako!" nanggagalaiting lintanya niya rito.

" Whew! For a while, akala ko'y tinangay na ng hangin ang katarayan mo." Kunwa'y nagpahid ito ng pawis sa noo.

" Wala ka talagang isip! Lulumpuhin mo pa ako dahil diyan sa kairesponsablehan mo!"

" Don't worry, devin. Kapag nabaldado ka, eh, di aalagaan kita. Ikukuha pa kita ng sampung private nurse. May taga suklay ka at tagasubo ng pagkain. Pero 'yong pagbibihis at paliligo mo, sagot ko na ----"

" Ewan ko sayo!" Tinalikuran na niya ito bago pa siya masiraan ng bait at mahawa rito.

" Did I really scare you, Devin?

Napahinto siya sa biglang pagseseryoso ng tinig nito.

" Sorry. Ikaw naman kasi, narinig mo lang na available na uli 'yong Samuelo na 'yon, daig mo pa ang nanalo ng jackpot sa lotto. Can you blame me if I felt a little hurt and jealous? Ni hindi mo na nga naalalang kasama mo pa ako. Para akong estatwa na hindi niyo man lang kinakausap ni Fretzie. Puro kayo Samuel-Samuel." Hayag sa tono at kunot na kunot na noo nito ang pagtatampo at kaunting galit.

Napakurap-kurap siya. Totoo ba ang pinagsasabi nito at ang damdaming nababasa niya sa ekspresyon nito? O may punch line na namang naghihintay sa dulo ng drama nito? Hindi kasi iyon ang unang beses na humirit ito ng ganoon mula nang matuklasan nito--- salamat sa madaldal niyang kuya ---- ang lihim na pagtingin niya kay Sam.

Lagi naman kasi itong ganoon. tuwing malalaman nito na may crush siya, sinisiraan nito o kaya ay ikinokompara sa sarili nito. Humanap daw siya ng lalaking kung hindi man kapantay nito at ni Nath ay iyong nakakahigit pa daw sa mga ito kung ayaw niyang malait ng mga ito.

Thursday, November 25, 2010

Chap. 3


CHAPTER 3

            Kanina pa hindi mapakali si Devin, Habnag abala sa pagtulong sa kanyang Tiya sa paghahanda ng tanghalian. Panaka-nakang sinusulyapan niya ang cellphone na nakalagay sa lamesa.

            “ Bakit ba parang butete ka diyan na hindi mapakali, Devin?” nakakunot-noong puna ng kanyang Tiyahin.

            “ Hindi naman po Tiya. May hinihintay lang ho akong tawag.” Sagot niya.

            “ Sino naman? ‘Yong diyaskeng Samuel na naman ba? Ikaw nga, Devin eh, magtapat. Nobyo mo naba ang lalaking iyon?” pagkuwan ng kanyang Tiya sabay ng pandidilat ng mga mata nito sa kanya.

            “ Si Tiya naman. Paano ko naman ho magiging nobyo iyon,eh, may girlfriend na ho yung tao.” Nakasimangot na sagot niya. Ibinuhos niya ang inis sa hinihiwang gulay.

            Mula first year college ay crush na niya ang captain ball ng basketball team ng Management department na si Samuel Concepion. Bukod sa husay sa paglalaro, dean’s lister din ito. Ka-batch at kapareho nito ng kurso so gab pero hanggang doon lang ang pagkakapareho ng dalawa. Kung si Gab ay nuknukan ng pilyo palikero at laro ang tingin sa mga grades nitong hinahayaan munang sumadsad bago bawiin at pataasin upang pumaskabaligtaran nito lahat si Sam.

            Seryoso, mabait, responsable, masipag,matalino at tapat si Sam. Ito ang mga katangiang hinahanap ng isang babae sa isang lalaki. Malas lang niya ay mas pinansin nito ang malditang si Yennie kaysa sa kanya gayong unang silay pa lang niya rito ay alam na niyang ito ang matagal na niyang hinihintay na unang pag-ibig.


            Pinsan si Sam ng matalik niyang kaibigan na si Colleen. Noong isang taon lang pumisan ito sa pamilya nina Colleen, matapos maulila sa mga magulang. At dahil ayaw nitong iasa lahat ng pangangailangan  sa kamag-anak nito, kumuha ito ng part-time job sa talyer ng ninong niya.

            Doon sila unang nagkita at nagkakilala. Abala ito sa binubutingting na sasakyan nang mapagtanungan niya ito kung nasaan ang ninong niya. Nang sumunod na magkita sila ay sa bahay na nila Colleen. Noon niya nalaman na ito pala ang tinutukoy ng kaibigan niya na bagong datng na pinsan nito. Iyon na ang nagging simula ng pagkakaibigan nila ni Sam.

            “ At kung sakaling wala palang nobya iyon at niligawan ka’y sasagutin mo? Kalian pa kita pinayagang mag nobyo, ha, Devinne? Ako nga eh tigil-tigilan mo kung ayaw mong ibitin kita ng patiwarik!” wika ni Tiya Amanda.

            “ Sige, Tiya, Ibitin na ‘yan! Kukuha na ako ng Alambre. Saan ba isasabit?” sabad ni Nath sa usapan. Kapapasok lang nito sa kusina.

            “ Sabitan na rin natin ng Christmas lights at parol para maganda tingnan!” pangagatong ni Gab na kasunod ni Nath.

            Parehong pawisan ang mga ito at mukhang pagod na pagod. Dibdiban na kasi ang pagre-rehearse ng mga ito sa silong ng bahay nila na ginawa na ni Nath na opisyal na tambayan at studio ng The hitzmaker.

            “ Mangugulo na naman kayo dito! Bumalik na nga kayo sa baba,” asik niya sa mga ito.

            “ Kami pa ang magulo, eh, ikaw nga itong ibibitin ng patiwarik ni Tiya,” ani Nath bago inisang lagok ang laman ng hawak na baso.

            “ Ano na naming kalapastangan ang ginawa ng Indio na ito, Tiya?” usisa ni Gab gamit ang ngalang pang-asar nito sa kanya mula pa noong mga bata sila.

            Madalas, kapag tinutukso siya ni Nath ay gumagaya pa ito sa kaibigan. Pero kapag nakita na ni Gab na umiiyak siya ay agad itong titigil at pagsasabihan siya. Sa halip na magngangangawa siya sa kaiiyak ay umisip siya ng ipanggaganti sa pang-aasar ng mga ito.

            Salamat na rin sa pagtuturo nito sa kanya na maging manhid sa panlalait nito at ng iba tungkol sa kulay ng balat niya kaya wala nang epekto sa kanya ang pang-aasar nito. Matagal na niyang naiwaksi ang insecurity niya dahil sa kulay niya. Katulad ng turo ni Gab, hindi porke sinabi ng ibang tao, nangangahulugan nang totoo. Kaya naman bagaman marami pa rin siyang nakakasalamuhang tao na minamaliit siya dahil sa kulay niya, wala na siyang pakialam.

Friday, November 12, 2010

Chap. 2

"Masyado kang defensive, Devin" Ani Nath na inarkuhan pa siya ng kilay. " Hay, makatulog na nga at baka may makasalubong pa akong Black este White lady." Ngingisi-ngising dag-dag pa nito.

" Ang sabihin mo baka makasalubong mo yung kapwa mo bangkay! walang dugo!" at sabay bato dito ng throw pillow.

" Mestizo po ako, no. Hindi katulad mo, taong tsokolate!" at ibinato pabalik sa kanya ang throw pillow.

"Bangkay! Multong Bakla!"

"Anak ni Michael Jackson!"

" Maputi na siya no!" Irap niya rito.

Nang marinig nila ang pagbukas ng pinto sa silid ng tiyahin nila ay kapwa sila natahimik.

Nagkakandangiwi sila sa paghihintay sa sermon mula sa kanilang tiya na kapatid ng yumao nilang Ama. Si Tiya Amanda ang kumalinga sa kanila mula ng sabay na mamatay sa aksidente ang kanilang magulang. Sampung taon palang siya noon at kinse naman si Nathaniel. Kaya naman malaki ang pasasakamat nila rito dahil sa pagkupkop sa kanila ng panahong iyon.

"Devinne, Nathaniel! Alam ba ninyo kung anong oras na?" Malakas na sita ni Tiya Amanda.

Nagkukumahog na umakyat si Nath upang pahupain ang kanilang tiya bago pa nito maisipan na huwag silang patulugin buong magdamag sa pakikinig sa walang sawang panenermon nito. Dali-dali naman niyang pinatay ang T.V.

" Baby, baby, baby ohh
Like baby, baby, baby noo
Like baby, baby, baby ohh..." Damang-dama ni Devin ang pagsabay sa kantang pinatutugtog sa radyo habang abala sa paghihiwalay ng mga de-kolor.

Sabado noon kaya buong araw sa simbahan ang tiyahin nila dahil narin sa panata nitong ilaan ang sabado at linggo sa simbahan. Off din ng katulong nila. Kaya naman siya ang naglaba, naglinis ng bahay at magpaplantsa mamaya.

Habang nag papakapagod siya sa gawaing bahay, ang magaling niyang kapatid ay tinakasan siya. malamang nasa basketball court ito hindi para maglaro kundi para mamingwit ng bagong popormahan. Para lamang itong nagpapalit ng damit kung makipag-relasyon.

"Devin! Devin! Mga kapitbahay, tumawag kayo ng pulis!" Prantikong hiyaw ni Gab na humahangos na pumasok sa labahan. May hawak itong walis-tambo. Palinga-linga ito, tila may hinahanap.

Nagtatakang luminga-linga din siya. Wala namang kakaiba sa bahay nila na puwedeng maging sanhi ng inaakto nito.

" Ooops! kumakanta ka lang pala. Akala ko kinakatay ka na rito eh, " Kapag kuwan ay sabi nito. Nakakalokong ngumisi ito . Mabilis na iniwasan nito ang mga labadang ibinato niya rito, " Next time kasi, kung feel mo mag concert, magpasabi ka muna at nang hindi namin isiping may sumasakal sayo."

" Kung ikaw kaya ang sakalin ko riyan?"

" Hindi pwede, mag we-welga ang kababaihan!" sabay ngisi sa kanya.

pinaikto niya ang mga mata. Grabe talaga ang hangin sa katawan nito.

" Pano ka nakapasok dito? Ini-lock ko ang pinto ah?" Nakakunot-noong pinameywangan niya ito.

" Ako pa?" nag mamalaking itinuro pa nito ang sarili." Magaling ata to!"

"Oo nga naman, Ubod ng galing mang buwisit ng tao.  Dinekwat mo na naman ang spare key namin." Nanlalaki ang mga matang saad niya.

" Akina, ibalik mo. Pakiramdam mo, bahay mo na rin ang bahay namin kung maglabas-masok ka!" Nanggigigil na saad pa niya.

" Nasaan?" Patay malisyang saad nito.

" Nasaan ka diyan, Siyempre nasa iyo!"

" Hindi, 'Yong taong binubuwisit ko kamo."

"buwisit ka talaga Gab! Ba't ka ba nandito? nasa basketball court 'yong kalahi mo."

" Alam ko. Galing nga ako roon, Ang kaso naisip ko na mag-isa ka lang dito. Baka pasukin ka ng mga masasamang loob." Saad nito. At isa-isang pinulot ang mga damit na ibinato niya rito at ibinalik sa ibabaw ng mga labada sa tabi niya. " Eh, naawa naman ako sa knila kaya tumakbo agad ako dito."

"Maglalaba pa ako kaya puwede ba, sabihin mo na ang kailangan mo't ng makalayas ka na." Pinandilatan niya ito. Kahit siguro santo ay mapupugutan ng ugat sa leeg sa pagpipigil ng inis dito.

Nakasimangot na tiningnan siya nito." Alam mo, ang sakit mong magsalita. Ngayon na nga lang uli tayo nagkita, pinapalayas mo na agad ako. Hindi mo manlang ba itatanong kung saang lupalop ako nagpunta at isang buwan akong hindi nadayo dito?" Nakangiwing sinapo nito ang kaliwnag dibdib na para bang nasaktan nga ito.

Alam niya na dina-drama-han lang siya nito lalo pa't nagsasayaw ang kaaliwan sa kulay abo nitong mga mata. Kapag tumatawa ito ay naniningkit ang mga mata nito, bagay na nakapang hihinayang dahil natatakpan ang mga mata nito.

Sampung taong gulang siya at trese anyos naman ito nng unang magkita sila, ilang buwan pa lamang iyon mula ng maulila sila ni Nath sa pagkamatay ng kanilang magulang. Kapipisan pa lamang nila sa poder ng tiyahin nila.

"Match made in Heaven" ang first meeting niya kay Gab. Nilait at pinagtawanan nito ang suot niya na polka dots na bestida. Sinipa naman niya ito sa paa saka binelatan. Ngunit si Nath ay madaling nakasundo nito. Pinahiram pa nga nito ng Game Boy ang kuya niya.

Mula noon para na silang Aso't-pusa sa tuwing nagtatagpo ang mga landas nila. Hanggang sa magdalaga at magbinata na sila ay dala na nila ito. Wala siyang makitang kaakit-akit sa karakter nito kaya nagtataka siya sa mga babaeng humihiling na kahit isang araw lang ay maging girlfriend ng pamosong palikerong ito. Ang hula nga niya kaya nagkakandarapa ang mga babae dito ay dahil sa antas ng pamilya nito sa lipunan. Bukod sa kabilang sa mayayamang angkan si Gab, Unico hijo rin ito ng kasalukuyang mayor sa kanilang lugar.

" Utang-na-loob, Devin,  tama na. Napapahiya na ako sa makahulog-briefs mong titig."pangising sabi nito. " Baka matunaw na ang kaguwapuhan ko niyan sa init ng titig mo."

" Whhaaat?? duh? kaguwapuhan... Baka naman kamo mukhang mongoloid!" Namula siya hindi dahil sa pagkapahiya kundi sa inis.

" May mongoloid bang ganito kaguwapo?"

" In your dreams. Tutal, ayaw mong magsabi kung bakit  namemeste ka na naman, labhan mo na lang ang mga damit na ito para magkasilbi ka naman sa mundo." Walang babalang inilagay nya sa mga braso nito ang sabon at mga maruruming damit. Paminsan-minsan ay nauuto niya itong utusan pero katakot'takot na angal muna ang maririnig mula rito bago nito gawin ang inuuutos niya.

" Sorry, sweetheart, pero pag papaligaya lamang sa mga kalahi mo ang silbi ko sa mundo." Nakaarko ang mga kilay na sabi nito.

"Ganon ba? kung hindi kaya kita tulungang magpaliwanag kay Miss Abellardo?" Ang terror na teacher nito sa History ang tinutukoy niya. Isa si Miss Abellardo sa mga mabibilang na taong hindi intimidated sa apelyidong Saavedra at Immuned sa karisma ni gab.

" Puwede ba naman kitang tanggihan? Alam mo namang kasiyahan ko ang pagsilbihan ka. Alin,ito lang ba? Dagdagan mo pa't sinisipag ako ngayon."

"Good, sige pagkatapos mo jan ayusin mo narin yung bara sa lababo namin, Paki linis na rin yung salas maalikabok na eh. At saka nga pala paki walisan na rin yung likod ha.." Dapat ay kay Nath niya iuutos yun, pero dahil nandoon na si Gab, dito nalang niya ipapagawa.

" Baka may nakalimutan ka pa. Huwag kang mahiya, 'Yong kuko mo sa paa, hindi mo ba ipapalinis?" Puno ng sarkasmong sabi nito. Sinimangutan pa siya nito.

" Aba! kung ayaw mo, huwag!"

" Hindi, hindi na po. okay na okay lang sakin. Heto na nga, nilalagyan ko na ng tubig ang washing machine."

" Ay! sira yan, ayaw umiikot. Nakalimutan ko sabihin sayo."

" Ano? Mano-mano kong lalabhan ang mga ito?" Nanlalaki ang mga matang bulalas nito sa kanya. Hindi makapaniwalang tinignan nito ang mga labahin. Bakit nga ba hindi? Señorito ito sa bahay nito. ito ang nag-uutos at hindi ang inuutusan. Sa kanila lang ito natutong kumilos. Pero ngayon lang din niya ito nautusang maglaba nang de-kusot. Sa sobrang dami kasi ng kelangan niyang gawin kelangan niya ng makakatulong.

" Siyempre, Alangan namang paahin mo . Madali lang iyan. kukusutin mo lang ng ganito." kinuha niya ang isang damit at ipinakita rito kung paano. " Maselan sa puti si Tiya kaya kusutin mo ng maayos, ha?" Bilin niya.

Tila nanggaling sa malalim na balon ang buntong-hiningang pinakawalan nito sabay ng pag-iling." Hay, Devin, Kung hindi lang kita talaga....." Napapalatak na saad nito.

Thursday, November 11, 2010

Chap. 1

Tutok na tutok si Devin sa pinanunuod na horror film. Halos hatingggabi na ng mga oras na iyon. Kaya naman Halos mapalundag  sya sa pag kagulat ng bigla nalang mag ring ang telepono na ilang dipa lamang ang layo sa kanya.

Sinong matinong tao ang tatawag ng ganitong oras?maliban nalang kung emergency ang pakay ng caller. Pero malabong mangyari iyon dahil kanina pa naghihihilik ang mga kasama niya sa bahay. Nagtataka at kinakabahan man ay dahan-dahan niyang iniangat ang awditibo.

"T-tulungan mo ako," anang kahindik-hindik na tinig ng isang babae sa kabilang linya. Kasabay niyon ay may narinig siyang nakakakilabot na alulong ng aso.
Sindak na nabitawan nya ang awditibo. Magtititili na sana siya sa takot ng maulinigan niya mula sa bumagsak na receiver ang pamilyar na halakhak ng isang lalaki.

Gigil na gigil na kinuha niya muli ang awditibo.
" Hoy, Gabriel Saavedra kung wala kang magawang matino sa buhay mo mag patiwakal ka nalang." Singhal na sabi niya bago ibinagsak ang awditibo. One hundred and one percent siyang sigurado na ang lalaki ang nasa kabilang linya. Ito lamang maliban sa nakatatanda niyang kapatid ang may misyon sa buhay na asarin at buwisitin siya.

Bukod sa pagiging kaibigan ng kuya niya ay ka banda rin ito ni Nathan sa "Hitzmaker" ang bandang binuo ng mga ito tatlong taon na ang nakakaraan. They formed the band along with 3 more friends who share the same passion for rock and alternative music.

Inis man na naisahan na naman siya ni Gab nag papasalamat siya na ito ang nasa kabilang linya at hindi isa sa mga tauhan sa Horror film na pinanunuod niya.
"Ba't ganyan na naman ang hilatsa ng mukha mo?" puna ni Nathan ang kanyang nakakatandang kapatid.Hindi niya na malayan na bumaba ito. "Sino na naman ba ang kaaway mo?"

" Hoy, Nathaniel, Huwag kang mag-maang maangan diyan dahil alam kong kasabwat ka ng mongoloid na iyon!" sikmat niya rito.

"Ako?" nanlalaki ang mga matang itinuro nito ang sarili. " Bumangon lang ako para uminom, kung anu-ano na ang ibinibintang mo riyan."

Kung hindi niya lang ito kapatid ay maniniwala siya sa pam best actor na arte nito. Pero dahil kabisado na niya ang ugali nito kapag nabubuking ito sa ginawang kapilyuhan ay madali na para sa kanya na makilala ang kislap ng kalokohan na naglalaro sa mga mata nito.

"Puro na-- " Pinutol ng muling pag tunog ng telepono ang sasabihin niya. Halos natitiyak na niya na ang mongoloid na naman nitong kaibigan ang tumatawag. Magkasalubong ang kilay na iniangat niya ang awditibo at handa na sana itong talakan pero naunahan siyang magsalita nito.

"Hello? pwede bang makipag-phone sex, este phone pal? pinagbagsakan kasi ako ng telepono ng crush ko.Nalulungkot tuloy ako." wika nito sa malungkot na tinig.

"Hoy, lalaking walang magawa sa buhay! hintayin mo lang na magkita tayo at titiyakin kong hindi ka lang manghihiram ng mukha sa Aso. Ipapatira pa kita sa Hitmanat ipapabaon sa lupa.Doon ka dumaing!"

"Ang morbid mo naman ,Devin!" sabat nito sa pag tatalak niya."Padaingin mo nalang ako sa sarap, mas okay pa," dagdag pang-iinis nito. Hindi nito alintana ang pag kapikon niya.

Sa sobrang inis ay pinagbagsakan niya uli ito ng telepono.

"Si Gab ba'yon?"tanong ni Nath. Hindi niya ito pinansin." Tsk tsk tsk, Anu ba iyan gabing-gabi na nag e-LQ pa kayo?" Anito sabay umiling-iling na tila nababaghan sa kanya.

Sa kung anong dahilan ay ito lamang ang nakakaintindi, ay madalas sila nitong tuksuhin ni Gab, gayong alam nito na madalang pa sa patak ng ulan kapag El Niño ang mga sandaling hindi sila nag babangayan ng kababata.

Nang muling tumunog ang telepono ay pinukol niya lang iyon ng masamang tingin kaya ito na ang nag-angat ng awditibo at sumagot sa tawag.

"Man, Ipinapatanong ni Devin kung ano raw ba ang gusto mong regalo sa twelft year anniversary n'yo." wika nito sabay lingon sa kanya. " Ayos na daw sa kanya kahit kiss sabay hug, Devin."

Sa halip na patulan ay pinag-taasan niya lang ito ng kilay. Mas mabilis matatapos ang pakikipag-usap sa kapwa mongoloid nitong kaibigan kung hindi nalang niya papansinin ang pang-aasar ng mga ito. Base sa naririnig niya, tungkol sa pagtugtog sa JS prom ng High School department sa school nila ang pinag-uusapan ng mga ito. Kilala sa kanilang eskwelahan ang bandang binuo ng mga ito.

Si Ivan ang half- Filipino half- American na kaibigan ng mga ito ang keyboardist. Si Ryan na purong Koreano naman na medyo barok pa ang pananagalog ang drummer. Habang si bret na kaklase nila mula High School ang bass guitarist. Personally, sa tingin niya ay masyadong maingay ang klase ng pagtugtog ng mga ito. Pero sa dami ng fans ng mga ito, na karamihan ang babae mukhang siya lamang ang may ganoong opinyon.

"Sige madali lang iyon, Yung sweetheart mo? Teka......" Nilingon uli siya ni Nath at iniabot ang telepono. " Kausapin ka daw."

Sa halip na kunin ay pinag taasan lang uli niya ng kilay ito.

" Saka na raw kayo mag-usap. Lalo ka lang daw niya mami-miss kapag narinig niya daw uli ang boses mo." wika nito.Ang buong akala niya ay ibababa na nito iyon pero tila na nanadyang lalo pang humaba ang pag-uusap ng mga ito. At base sa ngisi at sulyap nito sa kanya, may kutob siyang siya ang paksa ng usapan ng mga ito.

" Hoy, Nathaniel, kung balak mong makipag tsismisan diyan hanggang umaga hinaan mo ang boses mo at nakakaistorbo ka na!" Nanggigigil na wika niya ng sadyang nilakasan pa nito ang pagtawa.

" Sige na man,. Bumubuga na ng Apoy itong katabi ko. Baka matutong na ako rito." Anitong sadyang diniinan ang pagbigkas ng salitang "matutong". Ibinaba na nito ang awditibo. " Hayan po, masaya na ho ba kayo kamahalan?"

" Excuse me, Hindi ako negra no!" Asik niya rito.

Alam nitong sensitibo sya sa mga pahaging tungkol sa kulay ng balat niya. Kung ito kasi ay namana ang kaputian ng ina nila, siya naman ay namana ang Pilipinong-pilipinong kulay ng kanilang Ama.

Namana niya sa kanilang Ama ang unat at itim na itim na buhok niya, maitim na mga mata, kulay ng balat at height  na 5'3. Mabuti nalamang at kahit paano ay namana niya ang matangos na ilong, hugis pusong mukha at mapulang labi ng kanilang Ina. Kung hindi ay tiyak na siya na ang papangalanan na junior ng pamilya nila dahil magiging kamukha na niya ang kanilang Ama.

Samantalang si Nath ay halos sa kanilang Ina nagmana.Tanging maalong buhok at itim na itim na mga mata ang namana nito sa kanilang Ama.Kaya naman pagnagtatabi sila madalas na silang tuksuhin na " The Ugly Duckling and the Swan" o kaya naman " kape at gatas". Ngunit mapang-asar man ito sa kanya, hindi nito hinahayaang asarin siya ng iba maliban na lamang kay Gab na akala ata nito ay kapatid din nito.